رحم به طور طبیعی توسط رباط‌ها و یا بافت‌های مختلفی به دیواره لگن متصل شده است.  در اثر عوامل مختلفی مانند افزایش سن، زایمان‌های سخت و مکرر و فشار به شکم ساختار این بافت‌ها به مرور تحلیل رفته و شل می‌شود. همین امر موجب آویزان شدن یا به اصطلاح افتادگی رحم می‌شود. افتادگی رحم بر حسب شدت به درجات مختلفی تقسیم‌بندی می‌شود.

پرولاپس یا افتادگی رحم معمولا در خانم‌ها پس از دوران یائسگی رخ می‌دهد. آسیب به بافت‌های نگه‌ دارنده در دوران بارداری و هنگام زایمان از یک طرف و کاهش هورمون استروژن و تکرار فشار به رحم از طرفی دیگر می‌تواند عضلات کف لگن را ضعیف کرده و موجب افتادگی رحم شود. در نتیجه پرولاپس یک برآمدگی در واژن ایجاد می‌شود که این افتادگی هم می‌تواند افتادگی مثانه باشد هم می‌تواند افتادگی رکتوم باشد یا می‌تواند افتادگی رحم باشد.